Het verbruiksmechanisme van grafietelektrode.

Het verbruik van grafietelektroden bij de staalproductie van elektrische ovens houdt voornamelijk verband met de kwaliteit van de elektrode zelf en de toestand van de staalproductieoven (zoals een nieuwe of oude oven, mechanisch defect, continue productie, enz.) staalsoorten, zuurstofblaastijd, ovenlading, enz.).Hier wordt alleen het verbruik van de grafietelektrode zelf besproken, en het verbruiksmechanisme is als volgt:

1. Eindverbruik van grafietelektrode:
Het omvat de sublimatie van grafietmateriaal veroorzaakt door boog bij hoge temperatuur en het verlies van biochemische reactie tussen grafietelektrode-uiteinde, gesmolten staal en slak.De sublimatiesnelheid bij hoge temperatuur aan het elektrode-uiteinde hangt voornamelijk af van de stroomdichtheid die door de grafietelektrode gaat. Ten tweede is het gerelateerd aan de diameter van de geoxideerde zijde van de elektrode.Trouwens, het eindverbruik is ook gerelateerd aan het feit of de elektrode in het gesmolten staal wordt geplaatst om koolstof te verhogen.

2.Side oxidatie van grafietelektrode:
De chemische samenstelling van de elektrode is koolstof. Oxidatiereactie zal optreden wanneer koolstof onder bepaalde omstandigheden wordt gemengd met lucht, waterdamp en koolstofdioxide.en de hoeveelheid oxidatie aan de zijkant van de grafietelektrode is gerelateerd aan de oxidatiesnelheid van de eenheid en het blootstellingsgebied.Over het algemeen is het verbruik van de grafietelektrodezijde goed voor ongeveer 50% van het totale verbruik van de elektrode.
Om de smeltsnelheid van een elektrische boogoven te verbeteren, is de laatste jaren de frequentie van het blazen van zuurstof verhoogd, wat resulteert in een groter oxidatieverlies van de elektrode.Bij het maken van staal worden vaak de roodheid van de elektroderomp en de tapsheid van het onderste uiteinde waargenomen, wat een intuïtieve methode is om de oxidatieweerstand van de elektrode te meten.

3. Stomp verlies
Wanneer de elektrode continu wordt gebruikt bij de verbinding tussen de bovenste en onderste elektroden, treedt een klein gedeelte van de elektrode of nippel (residu) op. Scheiding door de oxidatieverdunning van het lichaam of het doordringen van scheuren.De grootte van het resterende eindverlies is gerelateerd aan de vorm van de tepel, het gesptype, de interne structuur van de elektrode, de trilling en impact van de elektrodekolom.

4. Oppervlakte peeling en blok vallen;
In het smeltproces wordt dit veroorzaakt door de snelle afkoeling en verwarming en de slechte thermische trillingsweerstand van de elektrode zelf.

5.Elektrode breken:
Met inbegrip van de breuk van het elektrodelichaam en de tepel, is het breken van de elektrode gerelateerd aan de intrinsieke kwaliteit van de grafietelektrode en de tepel, de verwerkingscoördinatie en de bewerking van staal.De redenen zijn vaak de focus van geschillen tussen staalfabrieken en fabrikanten van grafietelektroden.